Leczenie polem magnetycznym znane już było w starożytności, a Hipokrates w sposób naukowy opisał jego lecznicze działanie na człowieka.
Badania przeprowadzane przez ostatnie 25 lat wykazały, że pod wpływem pola magnetycznego jony znajdujące się w komórkach ciała ulegają przemieszczeniom, powodując hiperpolaryzację błony komórkowej i tym samym przyśpieszają przemianę materii- przede wszystkim w trakcie zachodzących procesów energetycznych. Wpływa to na zwiększenie możliwości wykorzystania tlenu przez komórkę.
Pole magnetyczne pobudza procesy oddychania komórkowego i regeneracji tkankowej, usprawnia krążenie krwi (przyśpiesza rozwój krążenia obocznego w uszkodzonej tkance), skraca czas gojenia się zmian troficznych na skórze, powoduje lepsze zaopatrzenie tkanek w tlen i efektywniejsze jego wykorzystanie, działa korzystnie na powstanie kostniny w przypadkach utrudnionego zrostu kostnego, przyśpiesza resorpcję krwiaków i obrzęków pourazowych, działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, polepsza metabolizm tkanki nerwowej, szczególnie w ośrodkowym układzie nerwowym poprzez zmniejszenie napięcia naczyń mózgowych.
Zalety leczenia polem magnetycznym:
- pole magnetyczne wnika we wszystkie tkanki ciała równomiernie,
- stymulacje mogą być wykonywane przez ubranie, gips, bandaże itp.,
- metal nie jest przeszkodą w stosowaniu pola magnetycznego,
- efektywnie działa zarówno na tkankę kostną, jak i na tkankę łączną,
- jest zabiegiem nietermicznym,
- nie występuje działanie uboczne.
Wskazania:
złamania kości, urazy mięśni, ścięgien, więzadeł i stawów (np. zwichnięcia, skręcenia), neuralgie (np. rwa kulszowa), nerwobóle, operacje na nerwach obwodowych i splotach, zmęczeniowe wzmożone napięcie mięśni, zaburzenia krążenia obwodowego, trudno gojące się rany i oparzenia, ostre i przewlekłe zapalenia oskrzeli i zatok, bóle głowy.
Przeciwwskazania:
wszczepione elektroniczne urządzenia wspomagające prace narządów, ciężkie infekcje pochodzenia wirusowego, bakteryjnego i grzybiczego, nowotwory , ciąża, czynna gruźlica płuc.